Op 15 april werden de FEP-awards in Praag uitgereikt. FEP staat voor ‘Federation of European Professional Photographers’ en ze organiseren elk jaar een vrij prestigieuze fotografiewedstrijd. Ik was dan ook al uitbundig toen ik het mailtje kreeg met de boodschap dat ik in de top 10 geraakt was. Toen nummer 10 tijdens de ceremonie afgeroepen werd ging ik al bijna rechtstaan, maar ik mocht blijven zitten tot nummer 5! Nummer 5 in de categorie ‘domesticated animals’! Wow!
Inderdaad, in de categorie ‘Domesticated Animals’. Ik heb enkel foto’s van huisdieren ingestuurd, maar ik doe meer dan dat. Zo werk ik momenteel nog de laatste communie shoots af. Verder shoot ik ook kinderen en gezinnen. Ik moet wel bekennen: mijn specialisatie is huisdieren. Je kan er ook niet naast kijken op mijn sociale media hé, haha.
Ik vind het ontzettend belangrijk om herinneringen te maken: mensen, gebeurtenissen en situaties koesteren, want voor je het weet … Zo begon ik al in de middelbare school foto’s te nemen met zo een klein cameraatje dat iedereen toen had. Een bloemetje, een koe, … alles werd gefotografeerd toen.
Toen ik in 2012 een advertentie zag van het CVO (Centrum Volwassenonderwijs) over reflex-fotografie aarzelde ik dan ook geen seconde. Ik kocht mijn eerste reflex camera aan en volgde 3 CVO-modules. Rond die tijd kreeg ik ook mijn eerste hond: Ben, een Engelse Cocker Spaniël. Ik ben nu eenmaal gek van dieren, maar zeker van honden! Hij heeft dus dikwijls voor mijn lens gestaan, de sukkel, haha.
Toen werd het ook wel duidelijk dat ik veel meer neig naar ‘sociale fotografie’. Mensen en dieren. Architectuur- of productfotografie zeggen mij bijvoorbeeld niet veel. Ik ben nogal een sociaal beestje. Die producten praten niet terug hé.
Dus bewandel ik het pad dat ik het liefste doe: huisdieren en alle sociale ‘beestjes’ die op deze bol rondlopen. Zo een 4 jaar terug ben ik begonnen als fotograaf. Na enkele workshops en veel ervaring op te doen, begon ik wat wedstrijden te doen. De IPA’s, de TOG-awards, de WPE’s (mijn trofee hiervan zit vast in de douane trouwens), de tifa’s enzoverder. Naast de Honoroable mentions hebben sommige foto’s al brons gescoord en mijn 5e plaats in de FEP’s … dat is persoonlijk voor mij de eerste plaats!
Ik doe mijn job ontzettend graag, maar de wedstrijden komen pas op de 2e plaats hoor. Op de eerste plaats komen de klanten. Ik zeg niet graag ‘klanten’. Dat is zo afstandelijk. Ik probeer zo gemoedelijk mogelijk te zijn in mijn shoots. Grapjes en humor horen er dus ook wel bij. Een shoot is leuk, maar het is nog leuker als we eens goed kunnen lachen. Want het moet uiteindelijk een fijne herinnering zijn. Als de mensen daarbij ook mooie foto’s krijgen, is het verhaal helemaal af voor hen. Maar ook voor mij. Die dankbaarheid, daar doe ik het voor. Je foto’s die aan de muur hangen of op sociale media met volle enthousiasme worden geplaatst. Het doet zo een deugd.
Mensen gelukkig maken … het maakt mij gelukkig. En de diertjes? Die proberen we ook tevreden te stellen. Gezien de baasjes heel veel snoepjes moeten mee doen naar de shoot, zal dat alleszins geen probleem vormen.
Groetjes
Els
