Beleggers geloven in de kansen van ’s werelds eerste ‘levende’ doodskist (‘living cocoon’), in de uitvinder ervan, de 27-jarige architect en biodesigner Bob Hendrikx en in zijn startup Loop Biotech. Hij ontdekte tijdens langdurig materiaalonderzoek de potentie van mycelium, het wortelnetwerk van paddestoelen. Hendrikx haalde 1 miljoen euro op bij leden van Dragons’ Den (*), het televisieprogramma waarin beginnende ondernemers de mogelijkheid krijgen hun droom waar te maken door aan een panel van investeerders hun plannen uiteen te zetten. Met deze kapitaalinjectie wil oprichter Bob Hendrikx internationale expansie realiseren en tevens opschalen.
De milieuvriendelijke doodskist is ontwikkeld van mycelium en draagt daardoor bij aan efficiënte ‘compostering’ van het lichaam, ruimt giftige stoffen op en levert zo een verrijkte voedingsbodem voor (nieuwe) bomen en planten. Mycelium groeit normaal gesproken onder de grond in de complexe wortelstructuur van bomen, planten en paddenstoelen. Het is een levend organisme dat allerlei giftige stoffen kan neutraliseren en voeding levert aan alles wat er boven de grond groeit. Bob Hendrikx noemt mycelium de recycler van de natuur: “Het is continu op zoek naar afvalstoffen om deze om te zetten in voedingsstoffen voor de omgeving. Dat doet ‘t ook met gifstoffen, zoals olie, plastic en metaal. Mycelium is bijvoorbeeld ingezet in Tsjernobyl, wordt gebruikt in Rotterdam voor het saneren van grond en ook sommige boeren gebruiken het om land (weer) gezond te maken. De ‘living Cocoon’ laat mensen weer één worden met de natuur, zodat ze de bodem kunnen verrijken in plaats van vervuilen.”
“Nieuw leven krijgt de kans om te floreren.”
Hoe snel een lichaam gewoonlijk composteert hangt af van verschillende omstandigheden, maar ervaring leert dat het soms langer dan tien jaar kan duren. Gelakte en metalen onderdelen van een kist, net als synthetische kleding, blijven nog langer aanwezig. De verwachting van Loop Biotech is dat hun doodskist dit hele proces al in twee tot drie jaar kan voltooien, doordat het actief bijdraagt aan het composteren. Daarbij worden niet alleen de afvalstoffen van het menselijk lichaam omgezet in voedingsstoffen, ook de omliggende bodemkwaliteit wordt verbeterd, waardoor nieuw leven de kans krijgt om te floreren.
Praktijkonderzoek in Amerika heeft al aangetoond dat de kist zelf binnen 30 tot 45 dagen opgenomen is in de natuur, onder normale Nederlandse omstandigheden. Om de positieve impact op de bodemkwaliteit kwantificeerbaar te maken, gaat de startup samen met onderzoekers van Naturalis verder onderzoeken wat de resulterende toename van biodiversiteit is door deze manier van begraven.
De starters van Loop Biotech hebben uitgebreid gesproken met uitvaartverzorgers over dit nieuwe product. Frank Franse, directeur van uitvaartondernemingen CUVO (Den Haag) en De Laatste Eer (Delft): ‘Wij vinden het belangrijk mee te werken aan deze duurzame innovatie. Dat past bij onze doelstelling als duurzame uitvaartcoöperatie.” Na een aantal tests heeft CUVO de eerste uitvaart met deze kist al uitgevoerd.
“Je voedt de aarde met je eigen voedingsstoffen.”
Anders dan bij begraven of cremeren belast de kist de natuur niet met honderden kilo’s co2, maar voegt deze kist letterlijk leven toe. “Ik doe dit voor de natuur, dat is mijn drijfveer. Het is ’s werelds beste recycler”, zegt Hendrikx, “die dood organisch materiaal omzet in waardevolle voedingsstoffen voor nieuwe natuur. In de grond wordt het mycelium binnen 45 dagen afgebroken en is het weer helemaal één met de natuur. Laat je je in deze cocoon begraven, dan voed je de aarde met je eigen voedingsstoffen. In feite lever je met je dood een bron voor nieuw leven.”
De huidige uitvaartprocessen hebben een negatieve co2-footprint. Om precies te zijn levert cremeren 250 kilo co2 en regulier begraven 100 kilo belasting op. “Voor het compenseren van deze uitstoot zijn respectievelijk tien en vier bomen nodig. Daar komt bij dat een normale kist met een mens in twintig tot dertig jaar verteert. In de ‘Cocoon’ is dat twee tot drie jaar. Met onze ‘living Cocoon’ heb je een positieve footprint.
“Eén met de natuur, ook en vooral na een overlijden.”
Hendrikx is van mening dat zijn product naadloos aansluit bij de maatschappelijke trend. “Mensen willen in harmonie leven met de natuur. Welvaart in brede zin wordt voor velen belangrijker dan puur economische welvaart. Duurzaamheid en circulariteit staan voor veel mensen hoog op de prioriteitenlijst. De ‘living Cocoon’ is een product waarmee iedereen die intentie voor zichzelf concreet waar kan maken. Wij focussen op het leven. Niet op leven met een einde, maar op een cyclus die zich herhaalt. Daarom noemen wij onze kist ook liever geen ‘doodskist’. Ons product brengt de mens na zijn overlijden terug naar de natuur.”
“Balans met de natuur herstellen en de uitvaartbranche vernieuwen.”
Loop Biotech, gevestigd op de Campus van de Technische Universiteit Delft, werd in 2020 opgericht door Bob Hendrikx vanuit de ambitie om de balans met de natuur te herstellen en de uitvaartbranche te vernieuwen. Het bedrijf bestaat uit een team van ondernemers, wetenschappers, designers en engineers met verschillende achtergronden. YES!Delft, Naturalis Biodiversity Institute, TU Delft en verschillende adviseurs en voormalig CEO’s treden tevens op in een adviserende functie. Ook werkt Loop Biotech sinds kort samen met DELA, de grootste uitvaartcoöperatie van Nederland.
(*)
Het televisieprogramma Dragons’ Den (‘Hol van de draken’) krijgen beginnende ondernemers de mogelijkheid hun droom waar te maken door aan een panel van investeerders (dragons) hun plannen uiteen te zetten in een pitch van vijf à tien minuten. Zij vragen de ‘dragons’ een bedrag te investeren in ruil voor een percentage van hun bedrijf. Vervolgens worden ze door het panel ondervraagd over hun product(en), hun plannen, hun omzet en hun winstprognoses. De dragons beslissen of zij in het bedrijf willen investeren en voor welk bedrag en tegen welk percentage. Voor een product waaraan geen behoefte lijkt te zijn of een bedrijfsplan dat op los zand is gebaseerd kennen de dragons geen genade. Als ze wel mogelijkheden zien doen ze, ieder individueel of ook wel samen, een aanbod. Na soms taaie onderhandelingen, waarbij een kandidaat een tegenvoorstel kan doen of kan proberen de dragons tegen elkaar uit te spelen, kan een ‘deal’ worden gesloten in de vorm van een investering.
In Vlaanderen heet het programma ‘De Leeuwenkuil’.