Gebruikte gist uit het brouwproces is een bijzonder goedkoop en effectief middel om lood uit drinkwater te filteren. Dat blijkt uit onderzoek in Nature.
Vervuiling met lood en andere zware metalen in water is een groeiend wereldwijd probleem. Lood is zeer giftig, zelfs in erg kleine hoeveelheden, en in tegenstelling tot organische vervuiling blijft het zich opstapelen in het milieu. En lood uit drinkwater halen is vaak onmogelijk of heel duur.
Inactieve gist
Maar daar kan verandering in komen. Onderzoekers aan het gerenommeerde Massachusetts Institute of Technology (MIT) hebben een methode ontwikkeld die gebruik maakt van “inactieve gist” uit het afval van bierbrouwerijen. Het resultaat: 1 gram aan gedroogde gistcellen kan tot 12 milligram lood verwijderen. Dat gebeurt bovendien erg snel: het hele proces neemt minder dan vijf minuten in beslag.
Omdat de gistcellen in het proces inactief en uitgedroogd zijn, hebben ze geen speciale zorg, zonlicht of voedingsstoffen nodig. Bovendien is het gist volop beschikbaar, als afvalproduct van niet alleen bierbrouwen maar ook heel wat andere industriële processen. De methode is zo efficiënt dat het afval van een enkele brouwerij in Boston voldoende zou zijn om de hele watervoorziening van de stad te behandelen.
Lage concentraties
De techniek waarbij inactief biologisch materiaal wordt gebruikt om zware metalen uit water te verwijderen is al enkele decennia bekend. Maar het proces was tot nog toe alleen bestudeerd bij veel hogere concentraties. “Onze studie toont aan dat het proces ook efficiënt kan werken bij de veel lagere concentraties die typisch voorkomen in waterbevoorrading, en onderzoekt in detail de mechanismen die bij het proces betrokken zijn”, zegt onderzoeker Christos Athanasiou.
Uit het onderzoek blijkt dat de aanpak veel efficiënter en goedkoper is dan bestaande technieken. Ofwel slagen die er niet in om de vervuiling volledig te verwijderen, of ze verbruiken erg veel energie of produceren giftige bijproducten
Praktische installatie
Nu de werking is bewezen en beschreven, wil het team wil zich toeleggen op de ontwikkeling van een praktische installatie om water te zuiveren. Daarvoor is ook een tweede stap nodig, waarbij het gebruikte gist weer gescheiden kan worden van het lood.
“Om het proces op te schalen en in de praktijk laten werken moet je deze cellen in een soort filter kunnen verwerken, en daar zijn we nu mee bezig”, zegt MIT-onderzoeker Patricia Stathatou. “We moeten nog meer experimenten doen om zowel het lood als het gist te recupereren, maar er zijn opties om dat te doen.”
Volgens de onderzoekers kan het proces ook gebruikt worden om andere zware metalen uit drinkwater te filteren, zoals cadmium en koper.
