Sinds een jaar woon ik in de Antoine Dansaertstraat in Brussel. Voor ik naar Brussel kwam, had ik nogal een negatief beeld over de stad: vuil en gevaarlijk. Dat is toch wat we vooral van de media te horen krijgen. En ja, Brussel heeft – net zoals elke grootstad – minpunten, maar het brengt ook heel wat mooie dingen met zich mee. Deze zomer sprak ik met een aantal mensen uit mijn straat. Wat is hun verhaal en wat betekent Brussel voor hen?

Ik leerde Daniel kennen in MOK, een koffiezaak op het einde van de Dansaertstraat, vlak voor het kanaal. Hij komt uit Transsylvanië en besloot vorig jaar om naar Brussel te verhuizen, volgens hem een echte aanrader. “Hiervoor heb ik een jaar in Boedapest gewerkt. Na dat jaar heb ik nooit gedacht dat ik er wou blijven. Hier heb ik dat wel.”

Daniel: “Toen ik nog in Hongarije woonde, werkte ik al als barista, maar ik had het gevoel dat ik me niet verder kon ontplooien. Doordat ik geïnteresseerd was in koffiespeciaalzaken, kwam ik op de facebookpagina van MOK terecht. Ik volgde de pagina en een aantal maanden later kwam er een vacature vrij voor hoofd-barista. Ik solliciteerde meteen voor de job via de telefoon. De dag erna kreeg ik bericht dat ik mocht beginnen. Ik had slechts twee weken om alles te regelen en naar Brussel te verhuizen. Mijn meeste spullen heb ik weggegeven en ik ben vertrokken met één valies.”

“Koffie is niet altijd mijn passie geweest. Ik studeerde eerst fotografie toen ik nog in Roemenië woonde, maar de opleiding was van heel lage kwaliteit. Daarom besloot ik om ermee te stoppen en verhuisde ik naar Boedapest. Ik kreeg er een barista-opleiding en was verwonderd door de veelzijdigheid van de job en alle kennis die ermee gepaard gaat. Ervoor wist ik totaal niet dat er zo’n uitgebreide wetenschap achter koffie bestaat. Het is echt geweldig.”

Onvrijwillig huwelijk

“Ik ben naar Brussel gekomen om in MOK te komen werken. Brussel en zelfs België was me ervoor geheel onbekend. Het was een beetje zoals een onvrijwillig huwelijk. Ik kende de stad niet en wist totaal niet waar ik aan begon, maar ik werd verliefd op Brussel. Ik woon hier nu een jaar en ik zou op dit moment nergens anders willen wonen. Hiervoor heb ik een jaar in Boedapest gewerkt. Na dat jaar heb ik nooit gedacht dat ik er wou blijven. Hier heb ik dat wel.”

“Als iemand me zou vragen of het een goed idee is om naar Brussel te verhuizen, zou ik meteen ‘ja’ zeggen. Zeker voor Oost-Europeanen, om een ander aspect van het leven te leren kennen. Ik wist niet dat ik in zo’n shitty plaats woonde, voor ik naar hier kwam. Alleen al de architectuur was een echte eyeopener voor mij. Waar ik vandaan kom, zijn alle gebouwen lelijke grote appartementsblokken. De eerste keer dat ik door deze straat wandelde, was ik echt verbaasd door de diversiteit aan mooie en oude gebouwen. Brussel is ook veel veiliger dan waar ik vandaan kom, dus ik voel me hier eigenlijk nooit echt onveilig.”

Multiculturaliteit

“Brussel is voor mij net een simulatie. Het is alsof allemaal totaal verschillende mensen op één plaats werden gebracht om te zien wat er zou gebeuren. Ik ben blij dat ik daar deel van uitmaak. Natuurlijk gaat dat soms een fout, maar dat is eigen aan veel grote steden. De multiculturaliteit in Brussel brengt ook heel mooie dingen met zich mee. Je hebt al die nieuwe mensen hier die nieuwe dingen maken. Je kan naar een Libanees restaurant gaan, je kan naar een echte Italiaanse pizzeria gaan. In Budapest is dat niet zo. Een chinees restaurant wordt daar gerund door Hongaren.”

“Ik geloof niet dat de Belgische cultuur vernietigd kan worden door de multiculturaliteit. En zelfs al zou dat zo zijn, dan zouden daar ook andere mooie dingen kunnen uitkomen. Ik zou het bijvoorbeeld niet erg vinden om geen Hongaars meer te spreken. Hier spreek ik ook geen Hongaars. Je bent meer dan de taal die je spreekt, de religie die je volgt, of de tradities die je hebt. In de eerste plaats ben je een persoon. Je zal altijd dezelfde persoon blijven, ook als je bijvoorbeeld je moedertaal niet meer spreekt. De concentratie van al die culturen hier geeft volgens mij meer dan dat het wegneemt.”

“Ik woon nu één jaar in Brussel, in mijn eigen appartement in Sint-Gillis. Het is echt een heel fijne buurt. Mocht ik verhuizen, zou ik waarschijnlijk hier ergens in de Dansaertstraat iets zoeken, aan de kant van het kanaal. Ik wil hier ook echt blijven werken. Misschien als ik ouder ben, zou ik een eigen zaak willen starten. Maar op dit moment denk ik dat dit the place to be is. Het is echt een fijne job. Je leert allerlei verschillende mensen kennen. Hier komen ook veel artiesten, met wie ik interessante gesprekken heb. De meeste klanten hier spreken Vlaams, dus ik wil het wel leren om nog beter te kunnen communiceren met mijn baas en de klanten, maar daar moet ik nog wat tijd voor maken. Al ben ik wel gemotiveerd.”

“Ik denk dat veel mensen hun mening over Brussel vormen door wat ze lezen in de media. Ze blijven in hun bubbel, zeg maar. Misschien zouden velen er anders over denken mochten ze hier vaker komen.”

Printvriendelijk